คำอุทาน

Ciao ผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านค่ะ...

วันนี้ขอแนะนำเรื่อง "คำอุทาน" ละกันนะคะ

"คำอุทาน" ก็คือคำหรือวลีที่เราใช้พูด หรือเอ่ย (เปล่งเสียง) ขึ้นมาโดยที่ไม่ตั้งใจ...เป็นคำที่ให้ความรู้สึกและอารมณ์ต่างๆ เช่นดีใจ ประหลาดใจ ตกใจ อย่าง อุ๊ย! ว้าย! ตาเถร! ...หรือในภาษาอังกฤษ เรียกว่า "Interjections" ก็พวกที่มีเครื่องหมายตกใจทั้งหลาย!


ส่วนในอิตาลีก็...ขอแนะนำคำดังต่อไปนี้ละกันค่ะ ->


auff! uff! uffa! เป็นคำที่แสดงความเบื่อทั้งหลายแหล่ ประมาณว่าถ้าเราเบื่อ หรือไม่อดทนที่จะทำอะไรก็แล้วแต่ ก็จะอุทานด้วยคำพวกนี้

ehi! ehila! ก็คือ Hey! Hello! ดีๆนี่เอง

ohi! ohe! ใช้เรียกใครบางคน..

mah! แสดงความไม่แน่นอน สงสัย

puh! puah! ใช้มัน...เวลาไล่

ahime! ohime! โอ้อนิิจจา...


เวลาใช้คำอุทานพวกนี้ในภาษาเขียน ก็จะอยู่ในรูป คำอุทาน,ประโยค!

เช่น Ohi,bella! ประมาณนี้นะคะ

ส่วนอันนี้ก็หามาได้จากเว็บนึง ส่วนใหญ่มันจะใช้เหมือนๆกับภาษาอังกฤษ

suvvia! = C'mon!
aiuto! = help!
hey! = hey!
oh! = wow!
ahi! = ouch!
bontà mia! = My goodness!

ตัวอย่าง :
Ahi! Mi sono rotto una gamba!
» Ouch! I broke my leg!

Suvvia, vedi di non dire sciocchezze!
» C'mon stop talking nonsense!

ส่วนคำว่า "Mamma Mia!" แปลว่า แม่ของฉัน Rejanecy* เคยอ่านในหนังสือเล่มนึงว่าคนอิตาลีจะใช้คำนี้ก็ต่อเมื่อรู้สึกโกรธ ไม่พอใจหรือตกใจ (ประมาณว่า ว้าย! ตาเถร)
ป.ล. ในภาษาอิตาลียังมีคำอุทานอีกเยอะมาก....